Uwaga - małe spojlery

Kto czytał - proszę o wypowiedź. wg mnie książka bardzo ciekawa, dużo wyjaśnia, trzyma w napięciu:) bogowie i magia znów są na krynnie i jest ogólnie ciekawie:)

Mroczny uczeń to nazwa serii, a jaka książka? Bursztyn i popiół, Bursztyn i żelazo...? ;) Obie nie były mimo wszystko złe pomimo denerwującej Miny.;)

Chodzi mi o obie oczywiście, Bursztyn i popiół oraz b. i żelazo. Są na tyle krótkie, że mogłyby być jedną grubszą książką:) napisz coś więcej Vanth, co myślisz o tym kim jest Mina, czy polubiłeś tak jak ja mnicha i kendera:D co myślisz o Chemoshu, Panu Umarłych i innych bogach

Im więcej piszesz, tym więcej przypomina mi się o czym te książki były, bo na prawdę to niewiele z nich pamiętam. Musiałbym sobie przypomnieć -  2-3 lata przerwy w czytaniu robi swoje ;)
Mina - denerwująca i tyle, nie lubię o niej pisać. Chemosh - również nie przypadł mi do gustu. Kender i mnich oczywiście są w "Mrocznym Uczniu" są najlepszymi postaciami. ;)

Nie czytałem jeszcze niestety, ale Silvan jak wpadnie to na pewno się wypowie :)

Jak dla mnie na pewno nienajlepsza książka z DL, ale też nie najgorsza. Nie podoba mi się mnich (bo moim zdaniem jest okropnie nudny), a kender mi nie przeszkadza. Najbardziej podobała mi się rola Zeboim, bogini mórz, oraz oczywiście to, że książki dużo wyjaśniają. Z przyjemnością przeczytałbym ostatnią część, której w Polsce niestety nie ma i nikt nie wie kiedy będzie...

Książka nie najgorsza. Nawet postać Miny, tak irytująca w "Wojnie Dusz", tutaj nabrała lepszych cech. Prawdopodobnie, na skutek różnych budzących się w niej wątpliwości, stała się po prostu bardziej "ludzka". Jak pisał Silvan, fajna jest postać Zeboim, mnich i kender są moim zdaniem bardzo fajnymi postaciami. Osobiście brakuje mi tu przygód Galdara, którego w pierwszym tomie szybciutko się pozbyto.

QuicksilveR napisał:

Osobiście brakuje mi tu przygód Galdara, którego w pierwszym tomie szybciutko się pozbyto.

Po angielsku są książki o tym, jak minotaury podbijają Silvanesti, myślę, że tam będzie więcej o Galdarze.

Ostatnio odświeżyłam sobie właśnie Mrocznego Ucznia i podobało mi się w równym stopniu, gdy czytałam po raz pierwszy. Na przykład cieszy mnie, że wątki humorystyczne, których mam wrażenie jest całkiem sporo, (albo zwyczajnie mnie śmieszą dziwne rzeczy) nie pojawiają się tylko i wyłącznie w obecności kendera.

  Podoba mi się, że zbliżamy się do bogów i wiemy w jaki sposób komunikują się i jakie panują między nimi prawdziwe relacje. Chemosh w sumie jest w porządku, fajnie się o nim czyta o tyle o ile niewiele w tym Miny (bleeee). Natomiast Zeboim jest po prostu fantastyczna!
 
  Jeśli chodzi o śmiertelne postacie, to pomimo, że można powiedzieć iż Mina się do tego zalicza, to nie będę o niej pisać. Dość już się nastukałam w klawiaturę w temacie "Ulubione i najmniej lubiane postacie". Zamiast tego pozachwycam się nad Rhysem i Pokrzykiem. Nie zgadzam się z tym iż mnich jest nudny. Teoretycznie nudny być powinien, a wcale nie jest. Może to dzięki jego psu, ale budzi moją szczerą sympatię i bardzo się do niego przywiązałam.
  Pokrzyk znów to jest odkrycie! Po ostatecznym pożegnaniu się z Tasem (moim) martwiłam się, że nie znajdzie się już kender, którego bym szczerze polubiła, bo zawsze będę patrzeć przez Pryzmat Tasa (a bo to pójście na łatwiznę, znów taka sama postać, bo niby kenderzy są wszyscy tacy sami...). A jednak autorka postanowiła zaskoczyć! Pokrzyk jest zupełnie kim innym niż można by się spodziewać, ma całkiem inny charakter niż Tas, a przecież jest równie pocieszny. Moje wielkie uznanie i satysfakcja. Kocham kednerów ^^