Daemon

- Rzecz honoru jest bardzo ważna to prawda, lecz złe istoty też mogą być honorowe. Wymień cnoty rycerskie... Jak zachowuje się rycerz?

Rozglądam się po sklepie, mówię do sprzedawcy:
- Widzę, że ma pan wiele interesujących przedmiotów, jestem początkującym magiem, dopiero uczę się sztuki. Znalazło by się może coś ciekawego dla mnie?

Gerrod

Początkujący mag? Który nie zna się na rzeczy? Jeśli się nie znasz to nie jesteś magiem panie. Nie moge sprzedawać przedmiotów ludziom którzy nie są na magicznej liście Pana Dallamara

Pana Dallamara? Prowadzi jakąś szkołę dla magów? Proszę powiedz mi coś więcej.

Daemon

- W takim razie jesteś od teraz giermkiem korony. Musisz dowieść teraz swoich wartości i stanąć przed radą Zakonu. Wyślę Cie na wyprawę która Ci dużo ułatwi... Przyjdź tu  jutro rano... Twoja próba właśnie się zaczęła

Gerrod


Sprzedawca popatrzał na Ciebie dziwnie. Wziął do ręki dziwną monetę, przyłożył Ci do czoła. Po chwili zaczął mamrotać coś w niezrozumiałym języku. W pomieszczeniu pojawił się mały dziwny obłok...
- Idź i sprowadź mi tu Panne Jennę.
Obłoczek zniknął.
Stoisz w osłupieniu... nie spodziewałeś się takich rzeczy.
Po chwili w sklepie otwarł się portal... wszystko dzieje się bardzo szybko.
Po środku sklepu stoi teraz piękna kobieta.
- Opowiedz mi teraz swoją historię - powiedziała

- Moi rodzice nienawidzili magi, po pewnym... wypadku, znienawidzili także mnie. Wiem, że magia, to wielki dar, nie umiem nad nią panować. Przez nią mój lud mnie wygnał, aż w końcu trafiłem tutaj, do Palanthas, w poszukiwaniu kogoś kto mi pomoże, kto nauczy mnie panować nad moim darem, chcę zostać magiem. I zrobię wszystko by to osiągnąć.

- Wychowałem się w Silvanesti, gdy miałem 12 lat, odkryłem, że potrafię robić rzeczy których nie potrafią moi rówieśnicy. Potrafiłem, siłą własnych myśli, wpływać na otoczenie, przesuwać przedmioty, wywoływać światło, tworzyć iluzje. Moi rodzice bali się magi, każdy bowiem boi się tego co jest dla niego obce. Musiałem ukrywać przed rodziną i innymi elfami moje zdolności, których nie rozumiałem i coraz trudniej było mi nad nimi panować. Udawało mi się ukrywać moją magię przez długi czas, aż do wypadku... skrzywdziłem moją siostrę. Podczas kłótni złość, i emocje sięgnęły zenitu, i wtedy poczułem ciepło rozchodzące się po moim ciele, uczucie extazy, mrowienie w palcach wskazałem na siostrę a z moich rąk wypłyną oślepiający promień światła. Oślepiający, dosłownie... moja siostra... ona już nigdy nie będzie widzieć. Nie chciałem tego, przepraszałem, cóż mogłem więcej zrobić. Zostałem wygnany z Silvanesti.
Po wygnaniu pracowałem jako kronikarz na dworze Armanna Silverwolfa, rycerza Solamnijskiego, gdzie usłyszałem o Wieży Magi w Palanthas. Wtedy postanowiłem wyruszyć do Palanthas, odnaleźć wieże i kogoś kto nauczy mnie panować nad magią. Próbowałem dostać się do wierzy, jednak jakaś straszliwa moc, nie pozwoliła mi wejść do zagajnika, udałem się więc w poszukiwaniu sklepu dla magów w nadziei, że uzyskam w nim jakieś informacje. Resztę historii na pewno znasz panie.

Gerrod

Czarny Elf wyszedł z pomieszczenia...
Słyszysz w głowie jego głos
- Wiesz czego chcesz młodzieńcze? Jest w tobie wielka moc... Kontrola nad nią wymaga jednak wielkiego poswięcenia, czy jesteś gotowy udowodnić kim jesteś?

Całe pomieszczenie wypełnia się mrokiem.


Grothork

Wychodząc widzisz że bande krasnoludów już zwijają straże

Określaj się bardziej.
Karczma, stodoła?

Zrezygnowany tym, że nie udało mi się uzyskać pomocy idę przez miasto szukając karczmy, w której mógłbym przenocować. Po drodze patrzę też, czy żaden kram z bronią nie jest jeszcze otwarty - lepiej nie chodzić po zmroku po mieście bez miecza.